Berkel-Enschot, Eindhovenseweg 6 - Voormalig klooster (Rendierhoeve)

Bezig met het laden van de kaart...

{"minzoom":false,"maxzoom":false,"mappingservice":"leaflet","width":"70%","height":"450px","centre":false,"title":"","label":"","icon":"","lines":[],"polygons":[],"circles":[],"rectangles":[],"copycoords":false,"static":false,"zoom":false,"defzoom":14,"layers":["OpenStreetMap"],"image layers":[],"overlays":[],"resizable":false,"fullscreen":false,"scrollwheelzoom":true,"cluster":false,"clustermaxzoom":20,"clusterzoomonclick":true,"clustermaxradius":80,"clusterspiderfy":true,"geojson":"","clicktarget":"","imageLayers":[],"locations":[{"text":"","title":"","link":"","lat":51.54628,"lon":5.13979,"icon":""}],"imageoverlays":null}

Algemene gegevens
Naam object:
Genootschap:
Provincie:	Noord-Brabant
Gemeente:	Tilburg
Plaats:	Berkel-Enschot
Adres:	Eindhovenseweg 6
Postcode:	5056RP
Sonneveld-index:
Jaar ingebruikname:	1905
Architect:	Verbryggen
Huidige bestemming:	bedrijfsgebouw van 'De Rendierhoeve'
Monument status:	Rijksmonument 521121

Geschiedenis

Het klooster, aanvankelijk slechts bestaande uit twee kamers, werd op 27 juli 1903 betrokken en Notre-Dame-du-Perpetuel-Secours genoemd. Ca. 1905 liet abt Verbruggen van de abdij Koningshoeven een nieuw, eveneens bescheiden, klooster optrekken. In 1912 keerden de Trappistinnen terug naar Ubexy. Tot 1971, toen het gebouw in particuliere handen kwam, gebruikten verkenners de leegstaande kloostergebouwen. Thans is de Rendierhoeve er gevestigd.

Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed

Inleiding

Het HOOFDGEBOUW van het voormalige R.K. KLOOSTER Notre-Dame du Perpetuel Secours, thans genaamd "De Rendierhoeve', werd kort na 1903 door abt Verbruggen van de nabij gelegen abdij Koningshoeven gebouwd in Neo-Gotische stijl.

Omschrijving

Het HOOFDGEBOUW staat noord-zuid georiënteerd in het verlengde van het poortgebouw en heeft een langgerekte rechthoekige plattegrond. Het telt twee bouwlagen en is voorzien van samengestelde zadeldaken, gedekt met kruispannen. Het heeft gemetselde schoorstenen. Aan de zuidelijke zijde staat een oorspronkelijke, eenlaagse, in plattegrond L-vormige aanbouw met zadeldak tussen trapgevels. Op het oostelijke dakschild een gemetselde schoorsteen. In het gebouw waren oorspronkelijk alle belangrijke kloosterfuncties ondergebracht: refectorium, dormitorium en (thans nog goed herkenbare) kloosterkapel. De gevels zijn opgetrokken in baksteen, voorzien van strengpersstenen banden en worden afgesloten door een fries met siermetselwerk, voorzien van tand- en muizetandlijsten. In de gevels lage spitsboogvormige lancetvensters, voorzien van wenkbrauwlijsten. Op de dakschilden staan neogotische, in hout en zink uitgevoerde dakkapellen.

Waardering

• Het hoofdgebouw maakt deel uit van een complex van algemeen belang.
• Het heeft cultuurhistorische waarden als bijzondere uitdrukking van de ontwikkeling van het katholicisme, met name de huisvesting van van elders verdreven kloosterlingen als gevolg van de wetten van Combes; het is tevens van belang als voorbeeld van de typologische ontwikkeling van het slotklooster voor vrouwelijke religieuzen.
• Het heeft architectuurhistorische waarden vanwege de gebruikte sobere, gotiserende vormentaal. Het heeft ensemblewaarden wegens de hoogwaardige kwaliteit van de bebouwing en de historisch-ruimtelijke relatie met het nabij gelegen klooster Koningshoeven.
• Het is van belang wegens de typologische en functionele zeldzaamheid van een slotklooster uit de periode rond 1900.

Afbeeldingen

• 

  (Bron:Wikimedia/John Scholte)