Wageningen, Bergstraat 17 - Johannes de Doper (1853 - 1925)
Uit Reliwiki
| Algemene gegevens | |
|---|---|
| Naam kerk: | Johannes de Doper |
| Genootschap: | Rooms-Katholieke Kerk |
| Provincie: | Gelderland |
| Gemeente: | Wageningen |
| Plaats: | Wageningen |
| Adres: | Bergstraat 17 |
| Postcode: | 6701AB |
| Inventarisatienummer: | 14978 |
| Jaar ingebruikname: | 1853 |
| Architect: | |
| Huidige bestemming: | gesloopt |
| Monument status: | geen |
Geschiedenis
In 1578 deed de reformatie te Wageningen haar intrede met de aanstelling van de eerste predikant Van Varick. De Grote- of Johannes de Doperkerk ging in Hervormde handen over. Omtrent het lot van de Wageningense katholiek gebleven inwoners tasten we grotendeels in het duister. Het is bekend dat priesters in de zeventiende eeuw van tijd tot tijd Wageningen bezochten. Philips Tuchscheer noemt zich in 1701 "pastoor tot Waegeningen" en later ook "van Renckom", ofschoon hij op huis Gronsfoort gevestigd was. In Wageningen werd buiten de Bergpoort in 1730 een schuilkerk gebouwd. De opvolger van Tuchscheer, Henricus Graes, bediende wel dit bedehuis, maar had zijn vaste standplaats toen nog in Renkum. In 1741 blijkt pastoor Graes woonachtig te zijn bij de schuurkerk buiten de Bergpoort. Van der Aa zegt in 1849 over deze kerk "(?) een langwerpig vierkant gebouw, in het jaar 1730 gesticht, met eenen toren en van een orgel voorzien". Meer dan een eeuw was de schuilkerk in gebruik. In 1824 werd een nieuwe toren aangebouwd.
Na bijna 70 jaar in dit gebouw aan de Heerenstraat (door H. Hoorneman uit Elst gebouwd) gekerkt te hebben bleek het op den duur te klein voor de groeiende Wageningse katholieke gemeenschap. In 1922 werden plannen ontwikkeld voor de bouw van een nieuwe kerk, de huidige kerk. Een aantal inventarisstukken van het bedehuis aan de Heerenstraat konden binnen het interieur van de nieuwe kerk niet worden geplaatst.; ze zijn in de jaren twintig van de hand gedaan. De communiebank werd aan de parochie Hamersveld/Leusden verkocht voor fl. 500,- (nog in Leusden aanwezig). In Vollenhove kwamen terecht: de biechtstoeldeuren en de sacristiedeur vervaardigd door beeldhouwer L. Croese in 1853 en de preekstoel, die in 1929 overging naar een hulpkerk in Enschede. In 1963 werden de beeldjes van de preekstoel aan Vollenhove geschonken (daar nog aanwezig). Het altaar ging ook naar Enschede, de zes beelden stonden bij de Sacramentsprocessie in de tuin opgesteld. Hun huidige verblijfplaats is onbekend. 'Christus in de tombe' schonk de toenmalige pastoor Geertman uit Enschede aan de parochie van O.L.V. Visitatie te Hoogeveen. In 1963 werd het Christusbeeld verkocht aan antiquair Kamminga te Sneek.
In de media
In 1856 meldt De Godsdienstvriend:
"Wageningen, 25 Augustus 1856. Was de vreugde groot van alle katholieke gemeentenaren van Wageningen, toen zij, voor bijna drie jaren, hun oud kerkgebouw, in een uithoek buiten de poort gelegen en uiterlijk veel naar eene tabaksschuur gelijkende, verwisselden met een meer waardigen, nieuw gebouwden tempel binnen de stad; niet minder stof tot vreugde hadden wij gisteren, toen wij voor de eerste maal het Heilig Misoffer zagen opdragen aan het heerlijk nieuw altaar, waarmede onze kerk thans prijkt. Dit altaar, afkomstig uit het atelier der heeren Kuypers en Stoltzenberg te Roermond, is een kunstgewrocht uit zuiver wagenschot vervaardigd, voorstellende de opene tombe van Christus in het graf, en daarboven, in het zoogenaamde altaarstuk den verrijzenden Zaligmaker, terwijl het bovenstuk God den Vader in majesteit troonende verzinnebeeldt. Tegen de voorste kolommen staan de levensgroote beelden der Heiligen, die vermoedelijk allen, voor eeuwen, in de nu gevestigde parochie van Wageningen geweest zijn: de H.H. Willibrordus, Bonifacius, Bernulphus, Werenfridus, Ursula en Cunera (?)". Het altaar en de communiebank uit deze oude kerk (de laatste is eveneens afkomstig uit het atelier Cuypers en Stoltzenberg) staan afgebeeld in "De Katholieke Kerken in Nederland" door J. Kalf.
Afbeeldingen
- op zoek naar afbeeldingen.