Handelingen

Hardinxveld-Giessendam, Peulenstraat 167 - Nederlandse Protestanten Bond

Uit Reliwiki

Versie door Marc (overleg | bijdragen) op 11 sep 2024 om 15:43 (→‎Geschiedenis)
(wijz) ← Oudere versie | Huidige versie (wijz) | Nieuwere versie → (wijz)


Bezig met het laden van de kaart...
Algemene gegevens
Naam kerk: Kerk met de Beelden
Genootschap: Nederlandse Protestanten Bond
Provincie: Zuid-Holland
Gemeente: Hardinxveld-Giessendam
Plaats: Hardinxveld-Giessendam
Adres: Peulenstraat 167
Postcode: 3371AL
Sonneveld-Index: 02274 02265
Jaar ingebruikname: 1950
Architect: na te gaan
Huidige bestemming: buiten gebruik
Monument status: geen

Geschiedenis

Ook in gebruik bij Vereniging van Vrijzinnige Protestanten. Vanwege de beeldhouwwerken aan de voorgevel door A. van Bennekum, is het bekend als het kerkje met de beelden. De beelden stellen o.a. de terugkeer van de verloren zoon voor.


De geschiedenis van de afdeling Hardinxveld-Giessendam gaat in zekere zin terug tot halverwege de 19e eeuw. Door een Koninklijk besluit (1866) mogen mannelijke leden van de Nederlands Hervormde Kerk voortaan de kerkenraadsleden kiezen. Daardoor verschiet op veel plekken de kerkenraad van kleur, ook in Hardinxveld-Giessendam. Er komen meer behoudender leden in de kerkenraad. En die hebben een voorkeur voor rechtzinnige predikanten. Het vrijzinnige geluid in de Hervormde Kerk verzwakt. In 1870 richt prof. C.W. Opzoomer de Nederlandse Protestantenbond NPB op, die in tal van gemeenten lokale afdelingen krijgt. Op 29 april 1890 wordt ook in Hardinxveld-Giessendam een afdeling opgericht door de arts A.B.J. Lulofs. De afdeling bestaat dan uit 52 leden. Doel van de afdeling is “de vrije ontwikkeling van het godsdienstige leven te bevorderen, zo binnen de kring van kerkgenootschappen, als op ieder ander gebied.” Hoe? Door godsdienstonderwijs, preken, lezingen, zondagsscholen en het verspreiden van lectuur. Ondanks de opdracht die de afdeling zich stelt, komt het in de eerste jaren alleen tot een beperkt aantal lezingen in een café op doordeweekse avonden. Tijdens de lezingen wordt gepleit voor het vrije denken. Het blijkt lastig om sprekers te vinden. Het bestuur richt ook een soort volksbond op die leerzame avonden moet verzorgen. Tot zondagse bijeenkomsten komt het aanvankelijk niet. Dat blijkt te duur. Het aantal lezingen neemt wel toe en die gaan steeds meer op kerkdiensten lijken. In 1913 koopt de afdeling een eigen pand aan, gebouw “Helpt Elkander” aan de Peulenstraat. Er is twee keer per maand een dienst, maar alleen in de winter. De belangstelling voor kerkdiensten in de zomer blijkt te klein. Na de oorlog zet de landelijke NPB een “propagandiste” in die een soort missiewerk verricht en de rol op zich neemt van pastoraal medewerker. Zij laat het aantal leden toenemen tot 80 en ook het kerkbezoek stijgt. De diensten zijn vanaf 1949 ook weer ’s zomers. In 1958 betrekt de afdeling het huidige kerkgebouw, dat verrijst op dezelfde plek als het oude pand. Aan de gevel worden drie plastieken van gebakken chamotte klei aangebracht, van de plaatselijke kunstschilder en beeldhouwer A. van Bennekum. Het zijn voorstellingen van Elia, gevoed door de raven, de terugkeer van de verloren zoon en de Samaritaanse vrouw. Sinds 1965 beschikt de afdeling over een pijporgel. Dat heeft tot 1976 gefunctioneerd. Door lekkages blijkt het orgel zo zeer beschadigd geraakt dat het instrument niet meer te redden is. Sindsdien staat alleen het orgelfront nog in de kerk.


Gebouw

Het gebouw is tot stand gekomen uit een samenvoeging van diverse panden aan de Peulenstraat. In 1958 werd dit nieuwe gebouw geopend. Aan de gevel zijn drie plastieken van gebakken chamotte klei aangebracht. Deze zijn vervaardigd door de plaatselijke kunstschilder en beeldhouwer A. van Bennekum. Het zijn voorstellingen van Elia, gevoed door de raven, de terugkeer van de verloren zoon en de Samaritaanse vrouw. Daarom heet het kerkgebouw de Kerk met de beelden. Het gebouw wordt ook gebruikt voor zangrepetities en yogalessen. Er zijn steeds wisselende exposities.

De renovatie van het interieur van het gebouw is in juni/juli 2008 uitgevoerd door Timmerbedrijf Sterrenburg en Van Ommen. Het is ruimer, lichter en moderner geworden. We horen vele positieve reacties.

De entree is opvallend veranderd. De inrichting is rustig en praktisch. Een moderne kapstok, een whiteboard en 2 zilverkleurige planken. De oude nooddeur is weer gangbaar gemaakt, maar is echt alleen in geval van nood te gebruiken. De vloer zit nl. een stuk boven de straathoogte. De hal, de kerk, de zaal en het toilet zijn op 1 hoogte gebracht.

De zaal heeft nieuwe lambrizeringen en een moderne koof met spotjes. Er staan nu dezelfde stoelen als in de kerk, en er zijn nieuwe tafels aangeschaft. De keuken is vergroot en er is een modern keukenblok in geplaatst. De cv-installatie is geheel vernieuwd en de ketel bevindt zich in een aparte cv-kast. Ook in de kerk en de consistorie zijn nieuwe lambrizeringen aangebracht, waarmee tot een mooie eenheid is gekomen. In de winter 2008-2009 ging de vloer werken, waarschijnlijk door vocht en het linoleum scheurde. We waren genoodzaakt een nieuwe vloer en vloerbedekking te laten aanbrengen. Dit is in de zomervakantie van 2009 gedaan en het ziet er weer prima uit.

Begin 2012 is er een nieuwe geluidsinstallatie met draagbare microfoon aangeschaft. Tevens is de geluidsinstallatie van het orgel verbeterd, zodat het nu weer geweldig klinkt. In 2013 is het buitenschilderwerk weer uitgevoerd.

In 2023 valt na lang wikken en wegen het besluit om het kerkgebouw te verkopen. Op 31 maart 2024 is de laatste dienst. De gemeente gaat verder in het vlakbij gelegen zalencentrum De Parel.

Orgel

Sinds 1965 beschikt het kerkgebouw over een pijporgel. Dat heeft tot 1976 gefunctioneerd. Door lekkages blijkt het orgel zo zeer beschadigd geraakt dat het instrument niet meer te redden is. Sindsdien staat alleen het orgelfront nog in de kerk.

  • (Bron: kerkmetdebeelden.nl)

Afbeeldingen

Exterieur

Interieur