Feanwâlden, Burgemeester Faberweg 3 - Oud Gereformeerde Gemeente

Bezig met het laden van de kaart...

Algemene gegevens
Naam kerk:	Oud Gereformeerde Gemeente
Genootschap:	Oud Gereformeerde Gemeenten
Provincie:	Friesland
Gemeente:	Dantumadiel
Plaats:	Feanwâlden
Adres:	Burgemeester Faberweg 3
Postcode:	8763XC
Jaar ingebruikname:	1930
Architect:
Huidige bestemming:	kerk
Monument status:	geen
Sonneveld-Index:	09680 09682

Geschiedenis

Zaalkerkje zonder toren.

Aanvankelijk Christelijke Gereformeerde kerk. Door een scheuring is de gemeente in tweeën verdeeld. De groep, die in dit kerkgebouw bleef, heeft zich in 1961 aangesloten bij de Oud Gereformeerde Gemeente. De andere groep is uitgeweken naar Hotel Schoonoord, dat later is verbouwd tot Christelijke Gereformeerde Kerk.

Orgel

In de kerk van de Oud-Gereformeerde Gemeente te Veenwouden werd in 1974 het Leichel-orgel uit de Bethlehemkerk te Woerden geplaatst. Dit orgel was voorzien van een modern front uit 1949. In 1979 is het binnenwerk verkocht aan D.A. Verkerk, die het in Wildervank plaatste. Het front bleef achter in Veenwouden. Achter het front plaatste men een elektronisch orgel.

In de media

Uit Reformatorisch Dagblad, 22 juli 2009.

VEENWOUDEN – Het kerkje van de oud gereformeerde gemeente in het Friese Veenwouden, ten zuiden van Dokkum, is maar klein. Er kunnen ongeveer honderd mensen in, maar op zondag zit het niet halfvol. Zijn getallen bepalend? „Predikanten die hier komen, vinden hier goede afname.” Het gebouwtje aan de Freek Faberweg met de aangebouwde consistorie oogt fris met mooie rode stenen en een opvallende gele stenenboog boven de ramen. Het is het enige kerkgebouw van de Oud Gereformeerde Gemeenten in de provincies Friesland, Groningen en Drenthe. De dichtstbijzijnde kerken van het kerkverband staan in Rouveen en Urk. Het interieur telt elf rijen banken aan weerszijden van het middenpad. Op de preekstoel staat ’s zondags bijna nooit een predikant. Diakenen lezen een preek. Elke maand is er doordeweeks een oud gereformeerde predikant die de reis naar het noorden onderneemt. Er zijn tijden geweest dat het erop leek dat de gemeente zou ophouden te bestaan of een afdeling zou worden van Urk, maar dat is niet meer aan de orde. A. Reitsma en H. Loonstra dienen de gemeente als diaken. Loonstra werd eind vorig jaar op een bijzondere manier gekozen. „Ik was al meerdere keren gekozen, maar had steeds bedankt. Vorig jaar staakten de stemmen tijdens de ambtsdragersverkiezing twee keer achter elkaar. Toen moest het lot beslissen. Het briefje met mijn naam werd uit de collectezak gehaald. Ik kon er geen kant mee uit. De aanwezige predikant had de geschiedenis van de vlucht van Jona gelezen. Een andere predikant die ik na de vergadering om raad vroeg, zei: „Wil jij vluchten, net zoals Jona?” Het greep me aan en ik heb het ambt moeten aannemen.” Loonstra en Reitsma lezen op zondag preken van oudvaders als Smijtegelt en Van der Groe of van predikanten of oefenaars van later tijd, als W. C. Lamain en Wulfert Floor voor de ongeveer 25 kerkgangers. In de middagdienst lezen ze dit jaar de catechismusverklaring van ds. W. Verhoeks, in leven predikant van de Gereformeerde Gemeenten in Nederland. „Er wordt goed geluisterd”, zegt Loonstra. „Mensen kunnen met op- en aanmerkingen bij de kerkenraad terecht, en dat doen ze ook. Dat is fijn, dan weet je wat er aan de hand is. De mensen moeten zich hier thuis voelen, en daar doen we veel voor. We geven ook een kerkblaadje uit om de band te versterken.” Oud-ouderling B. Reitsma zegt dat de kerk in de jaren twintig van de vorige eeuw als evangelisatie is begonnen. „Later sloot de gemeente zich aan bij de Christelijke Gereformeerde Kerken en kwamen er predikanten als ds. C. Smits en ds. E. du Marchie van Voorthuysen. Het kerkje en de consistorie zaten dan afgeladen vol met meer dan honderd kerkgangers. In de jaren vijftig ging de gemeente ten gevolge van een conflict in tweeën uiteen. De ene groep bleef christelijk gereformeerd, de andere werd oud gereformeerd. In de jaren zestig en zeventig kwamen er ’s zondags zestig tot zeventig kerkgangers in de oud gereformeerde kerk. Daarna zette de neergang in. Reitsma herinnert zich mensen van wie hij „vast gelooft dat ze nu boven zijn”. Hij noemt een vrijzinnige vrouw uit Lollum. „Zij werd krachtdadig bekeerd onder een preek van ds. Du Marchie van Voorthuysen, die preekte over Rachab de hoer en het scharlaken snoer”. Hij vertelt over een andere vrouw die tijdens een preek hoorde dat zelfs verdoemelingen zalig kunnen worden. „Ze werd heel klein voor God”. De afgelopen winter waren er vijf catechisanten. De kerkenraad probeert de jonge generatie vast te houden. Loonstra: „We mogen als gemeente nog steeds doorgaan. We proberen het Woord zo zuiver mogelijk te brengen en te handhaven. Predikanten hebben hier tijdens de diensten goede afname, zeggen ze. Of er eensgezindheid is? Ja, je kunt beter een kleine eensgezinde gemeente hebben dan een grote kerk vol problemen”.