Putte, Antwerpsestraat 35 - Dionysius (1952 - 2022)
Uit Reliwiki
Algemene gegevens | |
---|---|
Naam kerk: | Dionysius |
Genootschap: | Rooms Katholieke Kerk |
Provincie: | Noord-Brabant |
Gemeente: | Woensdrecht |
Plaats: | Putte |
Adres: | Antwerpsestraat 35 |
Postcode: | 4645BA |
Sonneveld-index: | 08094 |
Jaar ingebruikname: | 1952 |
Architect: | Hurks, J. |
Huidige bestemming: | Buiten gebruik |
Monument status: | Rijksmonument 516700 (toren) |
Geschiedenis
Wederopbouwkerk met losstaande oude toren uit 1865.
- 2022 - Stijgende onderhoudskosten en dalende inkomsten dwingen parochie De Bron om de kerken in Huijbergen en Putte nog dit jaar te sluiten. Ossendrecht en Hoogerheide blijven langer open, maar in de toekomst volstaat één kerkgebouw.
- 2022 - Op zondag 25 september 2022 vond de laatste viering in de Sint Dionysiuskerk in Putte plaats, waarna de kerk werd gesloten.
- 2023 - In september 2022 is de H. Dionysiuskerk in Putte met een laatste viering gesloten. Vanaf dat moment is een verkoopproces gestart en nu is overeenstemming bereikt tussen het parochiebestuur en Juliana Onroerend Goed B.V. Heden is de verkoopakte van de kerk gepasseerd bij de notaris. Daarmee is Juliana Onroerend Goed B.V. de nieuwe eigenaar van het kerkgebouw. De kerk is zo goed als leeggeruimd. Religieuze objecten hebben een passende herbestemming gevonden en in goed onderling overleg is de verdere ontruiming van o.a. het winkeltje geregeld. De kerk is officieel onttrokken aan de eredienst.
Monumentomschrijving Rijksdienst
Aan de westelijke zijde van de Antwerpsestraat staat de TOREN van de R.K. Dionysiuskerk. Het gebouw is een ontwerp van de architect P. Soffers en dateert uit 1865. De toren staat thans vrij, aangezien het bijbehorende kerkgebouw in 1944 door de bezetter is opgeblazen. Op korte afstand is westelijk van de toren omstreeks 1950 een nieuwe kerk gebouwd. De toren is rond 1950 gerestaureerd naar de oorspronkelijke situatie. Aan de westelijke zijde zijn nieuwe ramen ingepast. Alleen de toren, die thans herdenkingsmonument is ter herinnering aan de gevallenen in de Tweede Wereldoorlog valt onder de bescherming.
Omschrijving
Het gebouw heeft een vierkante grondslag, telt drie geledingen en wordt bekroond door een achtkantige spits met wimbergen, omgeven door flankeerspitsjes en voorzien van leien in Maasdekking.
De toren is opgetrokken in handvorm baksteen en wordt geleed door kalkstenen cordonlijsten. De gemetselde en van afzaten voorziene haakse steunberen gaan ter hoogte van de tweede geleding over in overhoekse beren, die iets onder de klokkengeleding eindigen in natuurstenen afdekkingen. Aan de oostzijde in een ondiep spaarveld, afgesloten met driepassen in baksteen, een portaal met geprofileerde natuurstenen omlijsting. Boven de dubbele vleugeldeur in het spitsboogveld een oculus. In de tweede geleding een spitsboograam met dubbele lancet en oculus onder spitsboog. De klokkengeleding heeft twee galmgaten en een wijzerplaat, gevat in een keperboognis. Aan de westzijde is ter hoogte van de eerste geleding een spitsboograam met een tracering, bestaande uit een dubbele lancet met oculus, waaronder een dichtgezette doorgang. Hoger in het muurwerk de moeten van de kap van het voormalige kerkschip. Aan de noord- en zuidzijde in de eerste geleding een laag en breed tweedelig spitsboogvenster met vorktracering.
Waardering
De kerktoren is van algemeen belang. Het gebouw heeft cultuurhistorisch belang als bijzondere uitdrukking van de ontwikkeling van het katholicisme in het zuiden en is tevens van belang als voorbeeld van de typologische ontwikkeling van de kerktoren in de negentiende eeuw.
Het gebouw heeft architectuurhistorisch belang door de stijl en de detaillering en is tevens van belang als voorbeeld van het oeuvre van de in het Bredase bisdom actieve architect Soffers. Het heeft ensemblewaarden vanwege de bijzondere situering, verbonden met de ontwikkeling van het wegdorp Putte. Het is een zeldzaam voorbeeld van het werk van de architect.
Orgel
De Zusters Franciscanessen aan de Nieuwstraat in Breda verkochten in 1906 hun orgel aan de Bavokerk in Haarlem. Hier is het als klein orgel nog altijd aanwezig. De firma Maarschalkerweerd & Zoon leverde in 1905 een nieuw orgel aan het klooster met een neogotisch front. Het orgel had twee manualen en pedaal. In de jaren 1939-1945 is het omgebouwd door de firma Vermeulen uit Alkmaar. Er kwam een nieuwe vrijstaande speeltafel en de tractuur werd pneumatisch gemaakt. In 1958 is de orgelkas op ijzeren kolommen geplaatst en werd de tractuur geëlectrificeerd. In deze staat bleef het orgel staan tot 1992. In dat jaar schonken de zusters het orgel aan de Sint Dionysiuskerk te Putte. Het werd volledig gedemonteerd. Loek van Nes bouwde in 1999 in Putte een nieuw orgel, gebruikmakend van het materiaal van Maarschalkerweerd. Op 28 november 1999 is het in Putte in gebruik genomen. De kerk in Putte werd gebouwd in de jaren 1950-1954, en is gewijd op 23 april 1954. Het oude kerkgebouw was in 1940 verloren gegaan door oorlogsgeweld.
- (Bron:Orgeldatabase)